Loading
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

λογοθεραπεια

Η επιστήμη της λογοθεραπείας έχει ως γνωστικό αντικείμενο τις δυσκολίες που εμφανίζονται στο λόγο, στην ομιλία, στην επικοινωνία, στη φωνή και στην κατάποση. Ο λογοθεραπευτής είναι ο ειδικός επιστήμονας για την πρόληψη, την πρόγνωση, την αξιολόγηση, τη διάγνωση, τη θεραπεία και την αποκατάσταση αυτών των δυσκολιών σε παιδιά και ενήλικες. Στο Διεπιστημονικό κέντρο Colourful Minds στον Κορυδαλλό παρέχονται εξειδικευμένες υπηρεσίες λογοθεραπείας σε άτομα με τις ακόλουθες δυσκολίες ή/και διαταραχές:

Σχιστίες

Δυσαρθρία

Βαρηκοΐα – κώφωση

Επιλεκτική Αλαλία

Διαταραχές φώνησης

Μαθησιακές δυσκολίες

Αρθρωτικές διαταραχές

Αναπτυξιακή Δυσπραξία

Φωνολογικές διαταραχές

Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή

Αναπτυξιακά Σύνδρομα

Αναπτυξιακές διαταραχές του λόγου και της ομιλίας

Γλωσσικές δυσκολίες που οφείλονται σε νοητική υστέρηση

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητας

Διαταραχές στη ροή της ομιλίας (τραυλισμός, ταχυλαλία, κ.ά.)

Διαταραχές χρήσης της γλώσσας- Πραγματολογικές Διαταραχές (Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος, Σημασιολογική – Πραγματολογική διαταραχή)

Εξελικτικά Ορόσημα

  • Ξαφνιάζεται από δυνατούς θορύβους.
  • Παρουσιάζει μεταβολές στο ρυθμό εξαγωγής της τροφής του κατά τον θηλασμό ανταποκρινόμενο σε εξωτερικούς θορύβους.
  • Αναγνωρίζει και ανταποκρίνεται στη φωνή σας, καθώς ησυχάζει ή/και χαμογελά όταν του μιλάτε.
  • Δείχνει προτίμηση προς τις ανθρώπινες φωνές έναντι άλλων θορύβων.
  • Κάνει ήχους ευχαρίστησης (π.χ. ‘ααα’ και γέλιο).
  • Επικοινωνεί μαζί σας κλαίγοντας, βγάζοντας ακαθόριστους ήχους και μεταβάλλοντας τις εκφράσεις του προσώπου του.
  • Διαφορετικό κλάμα αντιπροσωπεύει την κάθε του ανάγκη.
  • Χαμογελάει ή γελάει όταν σας βλέπει.
  • Χαμογελάει ή/και βγάζει ακαθόριστους ήχους προκειμένου να ξεκινήσει και να διατηρήσει την αλληλεπίδραση μαζί σας.

  • Κατευθύνει το βλέμμα του προς την πηγή του εκάστοτε περιβαλλοντικού ήχου.
  • Ανταποκρίνεται σε διακυμάνσεις στον τόνο της φωνής σας.
  • Παιχνίδια με ηχητικά εφέ του τραβούν την προσοχή.
  • Δίνει σημασία στη μουσική που ακούγεται σε έναν χώρο.
  • Το βάβισμά του αρχίζει να ακούγεται σαν ομιλία καθώς παρουσιάζονται ήχοι όπως ‘π’, ‘μπ’ και ‘μ’.
  • Γελάει.
  • Εκφωνεί ήχους ενθουσιασμού και δυσαρέσκειας.
  • Υπό την προτροπή του ενήλικα συμμετέχει σε παιχνίδια χαμογελώντας, γελώντας και παράγοντας ακατάληπτους ήχους.
  • Παράγει ακατάληπτους ήχους όταν είναι μόνο του και όταν παίζει μαζί σας.

  • Ακούει όταν του μιλάτε.
  • Στρέφει το κεφάλι του και κοιτάει προς την κατεύθυνση της πηγής των ήχων.
  • Ανταποκρίνεται όταν φωνάζετε το όνομά του.
  • Αναγνωρίζει περίπου 25 ή περισσότερες λέξεις για καθημερινά αντικείμενα (π.χ. ποτήρι, παπούτσι, βιβλίο, χυμός, κ.ά.).
  • Κατανοεί λέξεις όπως ‘ναι’, ‘όχι’, ‘ζεστό’, κ.ά..
  • Αρχίζει να ανταποκρίνεται σε απλές καθημερινές εντολές και ερωτήσεις (π.χ. ‘Έλα εδώ’, ‘Θέλεις κι άλλο;’, κ.ά.).
  • Διασκεδάζει με παιχνίδια όπως ‘Κούκου Τσα’ και ‘Τόσο πολύ’ και συμμετέχει αποτελεσματικά σε αυτά .
  • Προσπαθεί το ίδιο να σας παροτρύνει για να παίξετε ένα από τα αγαπημένα του παιχνίδια.
  • Σας δίνει ένα αντικείμενο όταν εσείς του το ζητήσετε απλώνοντας το χέρι σας.
  • Εκτελεί μία δραστηριότητα ρουτίνας ως ανταποκρινόμενο σε προφορικό σας αίτημα (π.χ."Βάλε το χέρι σου μέσα.").
  • Υπάρχει σημαντική αύξηση στην ποσότητα των διαφορετικών ήχων που παράγει κατά το βάβισμα.
  • Το βάβισμά του αποτελείται από μικρές και μεγάλες ομάδες ήχων (π.χ. ‘τατα μπου παπαπαπα’).
  • Χρησιμοποιεί περισσότερο ήχους ομιλίας και σπανιότερα κλάμα και κραυγές για να αποζητήσει την προσοχή.
  • Χρησιμοποιεί χειρονομίες προκειμένου να επικοινωνήσει (π.χ. δείχνει, κάνει ‘γεια’, σηκώνει τα χέρια του όταν θέλει να το πάρετε αγκαλιά).
  • Μιμείται διάφορους ήχους ομιλίας και διακυμάνσεις στη φωνή σας.
  • Χρησιμοποιεί συνολικά μία ή δύο λέξεις (π.χ. γεια, μαμά, μπαμπά, σκύλος κ.ά.) κοντά στα πρώτα του γενέθλια, αν και οι ήχοι που σχηματίζουν τις λέξεις ενδέχεται να μην είναι καθαροί.
  • Αυτή η πρώιμη μορφή ομιλίας του ακούγεται εκφραστική, ωστόσο είναι ακατάληπτη στο σύνολό της.

  • Υποδεικνύει μερικά μέρη του σώματος του όταν του ζητείται.
  • Ακολουθεί απλές εντολές και κατανοεί απλές ερωτήσεις (π.χ. ‘Τσούλησε την μπάλα’, ‘Φίλα το μωρό’, ‘Πού είναι το παπούτσι σου;’).
  • Το αντιληπτικό του λεξιλόγιο είναι τουλάχιστον 300 περίπου λέξεις λίγο πριν τα δεύτερά του γενέθλια.
  • Μπορεί να ακολουθήσει εντολές με δύο μέρη εφόσον αποτελούνται από οικείο λεξιλόγιο.
  • Ακούει και δίνει προσοχή σε απλές ιστορίες, τραγούδια και ποιήματα.
  • Μπορεί να δείξει εικόνες σε ένα βιβλίο όταν κάποιος τις κατονομάζει.
  • Ζητάει τα αγαπημένα του αντικείμενα.
  • Ξεκινάει να κατονομάζει εικόνες σε βιβλία.
  • Λέει όλο και περισσότερες λέξεις κάθε μήνα, κυρίως ουσιαστικά. Το λεξιλόγιό του κυμαίνεται κατά προσέγγιση από 3 έως 20 ή περισσότερες λέξεις έως την ηλικία των 18 μηνών και παρουσιάζει σημαντική αύξηση στο διάστημα μεταξύ 19 έως 24 μηνών, φτάνοντας από 50 έως 100 ή περισσότερες λέξεις.
  • Συνδυάζει δύο λέξεις σε μία φράση (π.χ. ‘όχι χυμό’, ‘μαμά βιβλίο’).
  • Χρησιμοποιεί μερικές ερωτήσεις που αποτελούνται από μία ή δύο λέξεις (π.χ. ‘Πού σκυλάκι;’, ‘Τι αυτό;).
  • Χρησιμοποιεί πολλούς διαφορετικούς ήχους συμφώνων στην αρχή των λέξεων.
  • Παραλείπει κάποια σύμφωνα στην αρχή των λέξεων και πολλά στο τέλος αυτών.
  • Συχνά εκφράζεται συνδυάζοντας χειρονομίες με έντονες φωνητικές εκφράσεις.
  • Η ομιλία του είναι συχνά ακατάληπτη.
  • Μιμείται τον επιτονισμό που παρουσιάζουν οι ενήλικες στον προφορικό τους λόγο.
  • Παρουσιάζει ηχολαλία ,δηλαδή επανάληψη λέξεων ή/και φράσεων που ακούει από εσάς.

  • Υποδεικνύει τα σημαντικότερα μέρη του σώματός του.
  • Κατανοεί και διαχωρίζει το ένα από τα πολλά.
  • Καταλαβαίνει διαφορές μεταξύ αντίθετων εννοιών όπως πήγαινε-σταμάτα, μέσα-έξω, μικρό-μεγάλο, πάνω-κάτω κ.ά..
  • Κατανοεί τη λειτουργία των αντικειμένων (π.χ. ‘Ποιο από αυτά φοράς στα πόδια σου;’).
  • Ακολουθεί εντολές δύο βημάτων (π.χ. Πάρε το ποτήρι και βάλτο στο τραπέζι).
  • Ακούει και απολαμβάνει να ακούει ιστορίες/παραμύθια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
  • Το αντιληπτικό του λεξιλόγιο κυμαίνεται από 500 έως 900 ή περισσότερες λέξεις.
  • Αντιλαμβάνεται και κατακτά καινούργιες έννοιες γρήγορα.
  • Ανταποκρίνεται σε χαιρετισμούς με συνέπεια.
  • Απαντάει σε ερωτήσεις με ‘ναι’ και ‘όχι’.
  • Έχει μία λέξη για να κατονομάσει σχεδόν τα πάντα. Το εκφραστικό του λεξιλόγιο κυμαίνεται από 50 έως 250 ή περισσότερες λέξεις και παρουσιάζει τακτική αύξηση.
  • Εκφράζει την ανάγκη του για τουαλέτα.
  • Ζητάει βοήθεια όταν χρειάζεται.
  • Χρησιμοποιεί λέξεις δράσης / ρήματα.
  • Σχηματίζει φράσεις με δύο έως τέσσερις λέξεις για να ζητήσει κάτι ή για να μιλήσει για αυτό.
  • Μπορεί να απαντήσει σε απλές ερωτήσεις.
  • Η ομιλία του γίνεται κατανοητή από τους οικείους του τις περισσότερες φορές.
  • Συχνά ζητά ή κατευθύνει την προσοχή προς αντικείμενα ονομάζοντάς τα.
  • Σχηματίζει ερωτήσεις με 1 έως 2 λέξεις.
  • Ρωτάει ‘Γιατί;’.
  • Γνωρίζει και μπορεί να πει το όνομα και το επώνυμό του.
  • Κατανοεί και δηλώνει σωστά το φύλο του (π.χ. ‘Είσαι αγόρι ή κορίτσι;’).
  • Έχει την ικανότητα να σχετίσει κάτι με προσωπικές του εμπειρίες και να το εκφράσει λεκτικά.
  • Μπορεί να τραυλίζει σε ήχους ή/και λέξεις (π.χ. το – το – το ποτήρι, ε – ε – εγώ, κ.ά.).
  • Αρχίζει να αναπτύσσει την ικανότητα της εναλλαγής σειρών σε απλές συζητήσεις.
  • Όταν συναντάει δυσκολίες κατά τη διάρκεια της ομιλίας μπορεί να παρουσιάσει ηχολαλία, δηλαδή άμεση επανάληψη αυτού που είπατε.
  • Ο εκφραστικός του λόγος χαρακτηρίζεται από ποικίλα γραμματικά λάθη.
  • Σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο, αρχικά αναφέρεται στον εαυτό του χρησιμοποιώντας το όνομά του, όμως αργότερα αρχίζει να χρησιμοποιεί την αντωνυμία ‘εγώ’ (27 - 30 μηνών).
  • Χρησιμοποιεί σωστά κάποια συνηθισμένα ρήματα στον αόριστο (π.χ. πήγα), αντωνυμίες (π.χ. εσύ), κτητικές αντωνυμίες (π.χ. δικό μου) και προστακτική φωνή (π.χ. έλα).
  • Χρησιμοποιεί άρνηση, πληθυντικό αριθμό και προθέσεις.
  • Χρησιμοποιεί λέξεις που περιγράφουν τη φυσική κατάσταση κάποιου (π.χ. νυσταγμένος, κουρασμένος, άρρωστος, κ.ά.)
  • Χρησιμοποιεί τους ήχους ‘κ’, ‘γκ’, ‘φ’, ‘τ’, ‘ντ’ και ‘ν’.
  • Παρουσιάζει ορθή χρήση φωνηέντων στον προφορικό του λόγο.
  • Παρουσιάζεται σημαντική βελτίωση στη χρήση των συμφώνων στην αρχή των λέξεων, ωστόσο λάθη στη μέση ή στο τέλος αυτών επιμένουν.
  • Μπορεί να μετρήσει μέχρι το 3.
  • Μπορεί να κατονομάσει έστω ένα χρώμα.

Ακοή και κατανόηση
  • Σας ακούει όταν το φωνάζετε από άλλο δωμάτιο.
  • Ακούει την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο στην ίδια ένταση όπως τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
  • Το αντιληπτικό του λεξιλόγιο κυμαίνεται από 1.000 έως 2.000 ή περισσότερες λέξεις.
  • Ακολουθεί εντολές δύο έως τριών βημάτων (π.χ. βάλε τα παπούτσια, φόρα το μπουφάν και βγες έξω).
  • Καταλαβαίνει λέξεις για μερικά χρώματα (π.χ. κόκκινο, μπλε, πράσινο, κ.ά)
  • Καταλαβαίνει λέξεις για μερικά σχήματα (π.χ. κύκλος, τετράγωνο, κ.ά)
  • Κατανοεί λέξεις για την οικογένεια (π.χ. αδερφός, γιαγιά, θεία, κ.ά.)
Ομιλία
  • Μιλάει για πράγματα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας (π.χ. στο σχολείο, στο σπίτι, κτλ.). Χρησιμοποιεί περίπου 4 προτάσεις τη φορά.
  • Περιγράφει πώς χρησιμοποιείται ένα αντικείμενο.
  • Μπορεί να ονομάσει πολλές διαφορετικές εικόνες.
  • Το εκφραστικό του λεξιλόγιο κυμαίνεται από 800 έως 1.500 λέξεις.
  • Απαντά σε απλές ερωτήσεις όπως ‘Ποιος;’, ‘Τι;’, ‘Πού;’, ‘Πώς;’.
  • Κάνει ερωτήσεις με ‘Πότε’ και ‘Πώς’.
  • Αναγνωρίζει και λέει λέξεις που ομοιοκαταληκτούν (π.χ. κάπα-τάπα).
  • Χρησιμοποιεί άρθρα (π.χ. ο, η, το), αντωνυμίες (π.χ. εγώ, εσύ, εμείς, κ.ά), κτητικές αντωνυμίες (π.χ. δικό μου, το ποτήρι σου, κ.ά.),ποσοτικές έννοιες (π.χ. λίγα-πολλά, όλα-μερικά-κανένα, κ.ά.) και περισσότερες μορφές ρημάτων (π.χ. αόριστο, παρατατικό, μέλλοντα, κ.ά.).
  • Συμπληρώνει αναλογίες (π.χ. Ο σκύλος περπατάει όπως το ψάρι…κολυμπάει).
  • Χρησιμοποιεί μερικές λέξεις σε πληθυντικό αριθμό.
  • Κάνει πολλές προτάσεις που έχουν τέσσερις ή παραπάνω λέξεις.
  • Περιγράφει αντικείμενα και τα διαχωρίζει με βάση το χρώμα, μέγεθος, σχήμα, αντικείμενο.
  • Περιγράφει τι συμβαίνει σε κάρτες αλληλουχίας.
  • Είναι ικανό να βγάλει συμπεράσματα απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με υποθετικά γεγονότα (π.χ. Τι θα έκανες αν…).
  • Χρησιμοποιεί συνδετικές λέξεις για να ενώσει ιδέες σε σύνθετες προτάσεις (π.χ. και, αλλά, έτσι, εάν, κ.ά.).
  • Συνήθως μιλάει με ευχέρεια χωρίς να επαναλαμβάνει συλλαβές.
  • Η ομιλία του συνήθως είναι καταληπτή και σε άτομα εκτός του οικογενειακού του περιβάλλοντος.

Ακοή και κατανόηση
  • Κατανοεί λέξεις που φανερώνουν τη σειρά (π.χ. πρώτα, μετά, τέλος, κ.ά.)
  • Καταλαβαίνει χρονικές έννοιες (π.χ. εχθές, σήμερα, αύριο, κ.ά.).
  • Ακολουθεί σύνθετες εντολές (π.χ. ‘Βάλε τις πιτζάμες σου, βούρτσισε τα δόντια σου και διάλεξε ένα βιβλίο).
  • Ακολουθεί εντολές στην τάξη (π.χ. Κύκλωσε στο χαρτί ό,τι τρως).
  • Το αντιληπτικό του λεξιλόγιο αποτελείται από τουλάχιστον 2.800 λέξεις.
  • Ακούει προσεκτικά και κατανοεί μία ιστορία.
  • Ακούει και καταλαβαίνει την πλειοψηφία όσων λέγονται στο σπίτι και στο σχολείο.
Ομιλία
  • Ακούει προσεκτικά μία ιστορία και έχει τη δυνατότητα να αποκριθεί σωστά σε σχετικές με αυτήν ερωτήσεις.
  • Το εκφραστικό του λεξιλόγιο κυμαίνεται από 900 έως 2.000 ή περισσότερες λέξεις.
  • Μπορεί να μετρήσει σωστά και μηχανικά μέχρι το 10.
  • Έχει την ικανότητα να συνδυάζει παραπάνω από μία λέξη δράσης (ρήμα) στον προφορικό του λόγο (π.χ. Ο Νίκος αγόρασε δύο βιντεοπαιχνίδια, ενώ εγώ αγόρασα ένα), αν και περιστασιακά μπορεί να κάνει κάποια λάθη.
  • Απαντάει στην ερώτηση ‘Τι είπες;’
  • Οι προτάσεις του γίνονται πιο σύνθετες και περιλαμβάνουν μορφήματα σύγκρισης (π.χ. καλύτερος, μικρούτσικος, κ.ά.).
  • Οι προτάσεις που παράγει χαρακτηρίζονται από ορθή χρήση γραμματικής.
  • Σχηματίζει προτάσεις με 4 έως 8 λέξεις.
  • Μπορεί να αφηγηθεί σωστά μία μεγάλη ιστορία.
  • Μπορεί να απαντήσει σε ερωτήσεις με δύο σκέλη (π.χ. Θέλεις να πάμε στο πάρκο ή στη θάλασσα;) .
  • Μερικές φορές παραλείπει σύμφωνα π βρίσκονται σε μεσαία θέση στις λέξεις.
  • Λέει όλους τους ήχους των γραμμάτων σε λέξεις. Ίσως κάνει μερικά λάθη σε δυσκολότερους ήχους π.χ. ‘λ’, ‘ρ’, ‘σ’, ‘ζ’, ‘β’, ‘τσ’ και ‘θ’
  • Μιλάει χωρίς να επαναλαμβάνει ήχους και λέξεις τις περισσότερες φορές.
  • Κατονομάζει γράμματα και αριθμούς
  • Μπορεί να αφηγηθεί μία μικρή ιστορία
  • Είναι ικανό να συνεχίσει μία συζήτηση
  • Συζητά με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με τον συνομιλητή του και την τοποθεσία π.χ. χρησιμοποιεί πιο σύντομες προτάσεις με παιδιά νεαρότερης ηλικίας και μιλάει πιο δυνατά όταν βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο.
  • Η ομιλία του είναι συνήθως κατανοητή από όλους.

Θεραπευτικοί Τομείς

Στοματοκινητικές Λειτουργίες

Εξελικτική Λεκτική Δυσπραξία, Στοματοπροσωπικές Μυολειτουργικές Διαταραχές, Δυσαρθρία

Σχετικά με τις Στοματοπροσωπικές Μυολειτουργικές Διαταραχές (ΣΜΔ)

Η εμφάνιση Στοματοπροσωπικών Μυολειτουργικών Διαταραχών (ΣΜΔ) μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική ανάπτυξη και λειτουργία των μυών και των οστών του προσώπου και του στόματος. Κατ’ επέκταση, οι ΣΜΔ δύνανται να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ικανότητα του ατόμου να αναπνέει, να τρώει και να μιλάει. Η αισθητική του προσώπου και η στοματική υγιεινή μπορούν επίσης να έχουν επιπτώσεις.

Ενδείξεις
  • Διαρκής αναπνοή από το στόμα ή δυσκολία αναπνοής από τη μύτη.
  • Περιορισμένη κινητικότητα στη γλώσσα.
  • Υποτονική εμφάνιση προσώπου λόγω δυσλειτουργίας των μυών.
  • Τακτικό σφίξιμο των μυών του προσώπου (π.χ. παρειές, πηγούνι, χείλη, κ.ά.)
  • Δυσκολίες κατά τη διάρκεια του φαγητού (για τα βρέφη αυτό αποτελεί κομμάτι της τυπικής ανάπτυξης).
  • Ανωμαλίες στη σύγκλειση των δοντιών (π.χ. πρόσθια ή οπίσθια σταυροειδής σύγκλειση κ.ά.).
  • Η γλώσσα σπρώχνει τα δόντια ακόμα και όταν το άτομο δε μιλάει και δε χρησιμοποιεί τη γλώσσα του.
  • Δυσκολίες στην εκφορά κάποιων ήχων (π.χ. ‘θ’ ή ‘χι’ αντί για ‘σ’).
  • Παρουσία σιελόρροιας, ειδικά μετά την ηλικία των 2 ετών.
  • Δυσκολία στο κλείσιμο των χειλιών κατά τη διάρκεια της κατάποσης.
Αίτια

Οι ΣΜΔ μπορούν να προκληθούν από διάφορους παράγοντες όπως

  • Περιορισμένη αναπνοή από τη μύτη λόγω μεγάλου μεγέθους αμυγδαλών/αδενοειδών εκβλαστήσεων ή παρουσίας αλλεργιών. Όταν η αναπνοή μέσω της ρινικής διόδου είναι αποκλεισμένη, η αναπνοή αναγκαστικά μπορεί να γίνεται μόνο από το στόμα.
  • Οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει λάθος τοποθέτηση της γλώσσας ή παρεμποδίζει τη σύγκλειση των χειλιών σε κατάσταση ηρεμίας.
  • Ακατάλληλες στοματικές συνήθειες όπως εκτεταμένη χρήση πιπίλας, πιπίλισμα δακτύλου, δάγκωμα αντικειμένων μετά την ηλικία των 3 ετών.
  • Παρουσία Νευρολογικών ή Αναπτυξιακών Διαταραχών (π.χ. Εγκεφαλική παράλυση, Σύνδρομο Down κ.ά.)
  • Κληρονομικότητα

Διάγνωση

Η παρουσία κάποιων ή όλων των παραπάνω ενδείξεων σε κάποιο άτομο δε συνεπάγεται της διάγνωσής του με ΣΜΔ. Για να εξακριβωθεί η διάγνωση ΣΜΔ, απαιτείται εξέταση του ατόμου από μία σειρά επαγγελματιών υγείας όπως οδοντίατρος ή/και ορθοδοντικός (έλεγχος δοντιών, σύγκλεισης και κίνησης σιαγόνων), γιατρός/παιδίατρος (πιθανότητα αλλεργιών φυσιολογία αμυγδαλών και αδενοειδών εκβλαστήσεων) και λογοθεραπευτής (εξέταση ομιλίας, κατάποσης τροφών και υγρών και αναπνοής).

λογοθεραπεια κορυδαλλος διαγνωση
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

Λογοθεραπευτική Παρέμβαση

Αφού αξιολογηθούν και αντιμετωπιστούν ιατρικά προβλήματα αναπνοής, ο λογοθεραπευτής μπορεί να θέσει τους παρακάτω στόχους για θεραπεία:

  • Εκμάθηση του ατόμου να δίνει περισσότερη προσοχή στις κινήσεις του στόματος και του προσώπου του.
  • Αύξηση επίγνωσης της τοποθέτησης των μυών της γλώσσας και του στόματος όταν το άτομο μιλάει, πίνει και τρώει.
  • Εκπαίδευση ή επανεκπαίδευση των μυών του προσώπου.
  • Αύξηση καταληπτότητας της ομιλίας.
  • Βελτίωση τρόπου μάσησης και κατάποσης.
  • Εξάσκηση σε διαφορετικούς τρόπους αναπνοής.
Επισκεφτείτε έναν επαγγελματία υγείας για περισσότερες πληροφορίες.
Σχετικά με την Αναπτυξιακή Λεκτική Δυσπραξία

Η Αναπτυξιακή Λεκτική Δυσπραξία είναι μία πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος που οδηγεί σε κινητική διαταραχή της ομιλίας, εν τη απουσία βλαβών στους μύες του αρθρωτικού μηχανισμού. Ένα παιδί με Αναπτυξιακή Λεκτική Δυσπραξία δυσκολεύεται να οργανώσει και να εκτελέσει τις απαραίτητες αρθρωτικές κινήσεις, ώστε να εκφράσει αυτό που θέλει ηθελημένα (π.χ. ήχους, συλλαβές ή/και λέξεις). Αυτή η διαταραχή επιφέρει σημαντική δυσκολία στο συγχρονισμό των οργάνων της ομιλίας του με αποτέλεσμα η ομιλία που παράγει να είναι συχνά ακατάληπτη/δυσκατάληπτη. Ουσιαστικά, ενώ το παιδί γνωρίζει τι θέλει να πει, ο εγκέφαλός του αδυνατεί να δώσει τις σωστές εντολές στους αρθρωτές του.

Η Αναπτυξιακή Λεκτική Δυσπραξία συχνά συνυπάρχει με Στοματική Δυσπραξία. Η Στοματική Δυσπραξία είναι η δυσκολία των εκούσιων στοματικών μη λεκτικών κινήσεων. Το παιδί παρουσιάζει δυσκολία στην μίμηση ή εκτέλεση εντολών που σχετίζονται με κινήσεις των αρθρωτών του (π.χ. φύσα, δάγκωσε, βγάλε τη γλώσσα σου, κ.ά.). Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας του παιδιού να εκτελέσει την εντολή μας, παρατηρούνται κοπιαστικές κινήσεις και σημάδια αναζήτησης ως προς την τοποθέτηση των αρθρωτών. Ωστόσο, το παιδί είναι ικανό να εκτελέσει τις παραπάνω κινήσεις αυθόρμητα. Η στοματική δυσπραξία πολύ συχνά συνεπάγεται και λεκτικής δυπραξίας, ενώ η λεκτική δυσπραξία λιγότερο συχνά συνοδεύεται από στοματική.

Ενδείξεις
  • Ελλείμματα στο βάβισμα κατά τη βρεφική ηλικία
  • Προβλήματα σίτισης και μάσησης (π.χ. να περάσουν από την αλεσμένη τροφή στη στερεά)
  • Καθυστέρηση στην εκφορά των πρώτων λέξεων
  • Έντονη χρήση νοημάτων αντί προφορικής έκφρασης
  • Περιορισμένο εύρος φθόγγων
  • Αλλοιώσεις σε σύμφωνα και φωνήεντα
  • Αντικαταστάσεις ήχων
  • Αστάθεια και ποικιλομορφία στα λάθη
  • Δυσκολία στη μίμηση λέξεων και φράσεων
  • Στον αυθόρμητο λόγο τα λάθη αυξάνουν αναλογικά με το μήκος των λέξεων, φράσεων ή/και προτάσεων
  • Δυσκολία στη διαδοχοκίνηση (π.χ. επανάληψη ‘πα-τα-κα’ τρεις φορές)
  • Κινητικές αδεξιότητες και δυσκολία στη λεπτή κινητικότητα
  • Ελλείμματα στην προσωδία του λόγου (τόνος, ρυθμός και επιτονισμός)
  • Περιορισμένο και απλουστευμένο λεξιλόγιο
  • Δυσκατάληπτη/ακατάληπτη ομιλία
  • Δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή
  • Η δυσκολία στην έκφραση έρχεται σε αντίθεση με μια αυξημένη ικανότητα αντίληψης του λόγου
Αίτια

Η αιτιολογία της εμφάνισης Αναπτυξιακής Λεκτικής Δυσπραξίας δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Ωστόσο, υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις πως η διαταραχή αυτή έχει γενετικό και νευρολογικό υπόβαθρο. Αναφορικά με το νευρολογικό υπόβαθρο, οι δυσκολίες των παιδιών με διάγνωση λεκτικής ή/και στοματικής δυσπραξίας οφείλονται σε βλάβη ή δυσλειτουργία του αριστερού εγκεφαλικού φλοιού, πάνω από το κέντρο της περιοχής Broca.

Διάγνωση

Η παρουσία κάποιων ή όλων των παραπάνω ενδείξεων σε κάποιο άτομο δε συνεπάγεται της διάγνωσής του με Αναπτυξιακή Λεκτική Δυσπραξία. Για να εξακριβωθεί η διάγνωση απαιτείται η λήψη λεπτομερούς ιστορικού και εξειδικευμένη αξιολόγηση από λογοθεραπευτή. Επίσης, απαιτείται εξέταση του παιδιού από Ωτορινολαρυγγολόγο με σκοπό την απόκλιση ακοολογικών δυσκολιών.

λογοθεραπεια κορυδαλλος διαγνωση
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

Λογοθεραπευτική Παρέμβαση

Η λογοθεραπευτική παρέμβαση στην Εξελικτική Λεκτική Δυσπραξία στοχεύει στην εκμάθηση προτύπων κίνησης των αρθρωτών ξεκινώντας από χαμηλότερα επίπεδα δυσκολίας (π.χ. επίπεδο συλλαβής) και προχωρώντας σε υψηλότερα επίπεδα (π.χ. πολυσύλλαβες λέξεις). Η θεραπεία περιλαμβάνει και στοματοκινητικές ασκήσεις. Αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας θα πρέπει να αποτελεί η άμεση εκπαίδευση του παιδιού σε καθημερινές λειτουργικές λέξεις με στόχο την επίτευξη βασικής επικοινωνίας και αυτοεξυπηρέτησής του (π.χ. όχι, ναι, θέλω (…), τουαλέτα, κ.ά.). Στην περίπτωση που το παιδί αδυνατεί να ανταπεξέλθει στην εκμάθηση των λειτουργικών λέξεων άμεσα, τότε θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο χρήσης εναλλακτικών μεθόδων επικοινωνίας. Οι εναλλακτικές μέθοδοι επικοινωνίας στοχεύουν στην προσωρινή διευκόλυνση και όχι στην αντικατάσταση του προφορικού λόγου. Την κατάλληλη στιγμή, θεραπευτικό στόχο οφείλουν να αποτελέσουν και τα ελλείματα στην προσωδία. Συνίστανται τακτική εξάσκηση και επαναλήψεις, καθώς έρευνες υποδεικνύουν τον καταλυτικό ρόλο αυτών στην αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης θεραπείας.

Οι συνεδρίες λογοθεραπείας πρέπει να είναι εντατικές και ατομικές. Τόσο παιδιά με ήπια όσο και παιδιά με σοβαρά ελλείμματα τείνουν να χρειάζονται αρκετά χρόνια λογοθεραπευτικής παρέμβασης με στόχο την αποτελεσματική αποκατάσταση των δυσκολιών τους. Συνήθως, παρουσιάζουν αργή εξέλιξη στη θεραπεία και δυσκολίες στην γενίκευση των κατεκτημένων δεξιοτήτων τους στον αυθόρμητο λόγο. Για αυτούς τους λόγους είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση ένταξη του παιδιού σε πρόγραμμα λογοθεραπείας.

Σχετικά με τη Δυσαρθρία

Η δυσαρθρία είναι μία κινητική διαταραχή ομιλίας οφειλόμενη σε αδυναμία ή παράλυση των μυών και οργάνων της ομιλίας που σχετίζονται με την άρθρωση και την αναπνοή. Πιο συγκεκριμένα, οι μυς του προσώπου, του στόματος και του αναπνευστικού συστήματος παρουσιάζουν σημαντικά ελλείμματα στην κινητικότητα και τη δύναμή τους. Παιδιά που παρουσιάζουν σοβαρή αδυναμία στα χείλη, τη γλώσσα ή σε άλλες δομές, μπορεί να διαγνωστούν με Δυσαρθρία. Υπάρχουν πέντε διαφορετικοί τύποι δυσαρθρίας, ανάλογα με την περιοχή του νευρικού συστήματος που έχει προσβληθεί:

  • Χαλαρή

    Προοδευτική παράλυση των φωνητικών χορδών, δυσκινησία στη γλώσσα – περιορισμένες αρθρωτικές κινήσεις

  • Σπαστική

    Δυσκολίες σε κίνηση σώματος, αναπνοή και άρθρωση. Η φωνή ακούγεται κουρασμένη, χωρίς χρώμα και παρουσιάζονται λάθη στον τονισμό των λέξεων

  • Αταξική

    Διαταραχή στην άρθρωση των φωνημάτων και στη προσωδία

  • Υποκινητική

    Σημαντική μείωση στην κινητικότητα των αρθρωτών. Σχετίζεται με τη νόσο του Parkinson. Η ομιλία ακούγεται σαν μουρμουρητό

  • Υπερκινητική

    Γρήγορες ακούσιες κινήσεις. Μεταβολές στον μυϊκό τόνο

Ενδείξεις
  • Μπερδεμένη Άρθρωση
  • Πολύ απαλή φωνή
  • Ασυνήθιστος ρυθμός ομιλίας (αργός ή γρήγορος)
  • Παρουσία αυξομειώσεων στον τόνο της φωνής
  • Ρινική χροιά στη φωνή
  • Δυσκολίες στη μάσηση
  • Δυσκολίες στην κατάποση
  • Δυσκολίες στον έλεγχο της σιαγόνας

Tα συμπτώματα της δυσαρθρίας διαφοροποιούνται ανάλογα με την περιοχή του νευρικού συστήματος που έχει προσβληθεί.

Αίτια

Η δυσαρθρία μπορεί να προκληθεί από επίκτητες ή συγγενείς αιτίες. Η εμφάνιση δυσαρθρίας σχετίζεται με την προσβολή του ατόμου από τα εξής:

  • Εγκεφαλική παράλυση
  • Σκλήρυνση κατά πλάκας
  • Κρανιοεγκεφαλική κάκωση
  • Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
  • Νόσος του Parkinson
  • Μυασθένεια Gravis
  • Όγκοι εγκεφάλου
  • Πλάγια μυατροφική Σκλήρυνση
  • Παρεγκεφαλιδικές αταξίες
  • Διάφορες μυϊκές παθήσεις

Διάγνωση

Η διάγνωση και ο προσδιορισμός της δυσαρθρίας πραγματοποιούνται από νευρολόγο σε συνεργασία με λογοθεραπευτή. Η αξιολόγηση εστιάζει στα υποσυστήματα που εμπλέκονται στην ομιλία, δηλαδή φωνή, αναπνοή, προσωδία, άρθρωση και κινητικότητα των αρθρωτών της ομιλίας. Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στη διαφοροδιάγνωση της δυσαρθρίας από άλλες παθήσεις με παρόμοιο φαινότυπο (π.χ. απραξία/δυσπραξία, κ.ά.).

λογοθεραπεια κορυδαλλος διαγνωση
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

Λογοθεραπευτική Παρέμβαση

Η λογοθεραπευτική παρέμβαση στη δυσαρθρία, εστιάζει στην ενεργοποίηση των μυών που είναι υπεύθυνοι για τη φώνηση και την άρθρωση. Οι ασκήσεις που αποτελούν το θεραπευτικό πρόγραμμα επιδιώκουν την ενδυνάμωση ή χαλάρωση των σχετικών μυών και το συντονισμό της αναπνοής – φώνησης. Παράλληλα με την αποκατάσταση των διαταραχών στην ομιλία μέσω λογοθεραπείας, χρειάζεται και ιατρική παρακολούθηση. Επιπρόσθετα, η παρέμβαση από νευρολόγο και η συνεργασία των κηδεμόνων, του λογοθεραπευτή και του νευρολόγου κρίνονται απαραίτητες τόσο για την επιτυχία της θεραπείας όσο και για την κατάλληλη καθοδήγηση και επικοινωνία του ατόμου στο σπίτι.

Δεκτικός και Εκφραστικός Λόγος

Κατανόηση, Προτασιακή Δομή, Λεξιλόγιο, Αφήγηση, Αναπτυξιακή Γλωσσική Διαταραχή, Δυσκολία Εύρεσης Λέξεων, Αφασία

Στην περίπτωση που ένα παιδί δυσκολεύεται σημαντικά να καταλάβει τους γύρω του (Δεκτικός Λόγος ή Κατανόηση Λόγου) ή/και να μοιραστεί τις ανάγκες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του (Εκφραστικός Λόγος ή Έκφραση Λόγου) μαζί τους, τότε παρουσιάζει μία διαταραχή λόγου.

Σχετικά με τη Δεκτική Γλωσσική Διαταραχή

Ένα παιδί με δεκτική γλωσσική διαταραχή δυσκολεύεται να κατανοήσει αυτά που του λέμε. Η συμπτωματολογία διαφέρει από παιδί σε παιδί, ωστόσο, σε γενικές γραμμές, οι δυσκολίες στην κατανόηση της γλώσσας είναι εμφανείς πριν από την ηλικία των 3 ετών. Όταν υπάρχει δυσκολία στην κατανόηση της γλώσσας, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα αναπτυχθεί δυσκολία στην έκφραση (Εκφραστική Γλωσσική Διαταραχή). Αυτό συμβαίνει καθώς είναι απαραίτητο να μπορείς να κατανοήσεις επαρκώς μία γλώσσα προκειμένου να μάθεις να την χρησιμοποιήσεις αποτελεσματικά.

Ενδείξεις
  • Φαίνεται σα να μην σας παρακολουθεί όταν του μιλάτε
  • Υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος όταν του διαβάζετε παραμύθια
  • Δυσκολεύεται να καταλάβει τη σημασία λέξεων και προτάσεων
  • Δυσκολεύεται να θυμηθεί τη σειρά των λέξεων σε μία πρόταση προκειμένου να καταλάβει τη σημασία της
  • Παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία σε σύνθετες προτάσεις
  • Αδυνατεί να ακολουθήσει προφορικές εντολές, ειδικά όταν οι οδηγίες είναι μακροσκελείς ή/και σύνθετες.
  • Δυσκολία οργάνωσης της σκέψης.
Αίτια

Τα αίτια της Δεκτικής Γλωσσικής Διαταραχής παραμένουν συχνά απροσδιόριστα. Ωστόσο, θεωρείται πως ένας αριθμός παραγόντων μπορεί να συντελέσει στην εμφάνισή της.

  • Γενετική προδιάθεση
  • Περιορισμένη έκθεση στην ομιλούμενη γλώσσα του περιβάλλοντος του
  • Γενικές αναπτυξιακές και γνωστικές δεξιότητες
  • Αναπτυξιακές Διαταραχές (π.χ. Αυτισμός, Σύνδρομο Down, κ.ά.)
  • Εγκεφαλική βλάβη (π.χ. κρανιοεγκεφαλική κάκωση, όγκος, κ.ά.)
  • Προβλήματα ακοής
  • Προβλήματα όρασης
  • Διαταραχή Προσοχής
  • Μαθησιακές Δυσκολίες
  • Αφασία

Διάγνωση

Η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει αρχικά ακοολογικό έλεγχο από Ωτορινολαρυγγολόγο έτσι ώστε να εντοπιστούν ή να αποκλεισθούν πιθανά προβλήματα ακοής. Επίσης, συνίσταται ο οφθαλμολογικός έλεγχος από Οφθαλμίατρο. Στη συνέχεια, ακολουθεί λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Ο λογοθεραπευτής χορηγεί τις κατάλληλες σταθμισμένες δοκιμασίες μέσω των οποίων προσδιορίζεται το αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού στον συγκεκριμένο τομέα της ομιλίας. Τα αποτελέσματά του στη δοκιμασία αξιολόγησης συγκρίνονται με τα αποτελέσματα τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών της ηλικίας του. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να προσδιορίσουμε αν υπάρχει κάποια σημαντική αναπτυξιακή απόκλιση που θα μας οδηγήσει στη διάγνωση. Στην περίπτωση που το παιδί είναι δίγλωσσο ή που στο περιβάλλον του μιλιούνται πάνω από δύο διαφορετικές γλώσσες, τότε η αξιολόγηση του δεκτικού λόγου θα πρέπει να γίνεται τόσο στη μητρική του γλώσσα όσο και στις υπόλοιπες.

λογοθεραπεια κορυδαλλος διαγνωση
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

Λογοθεραπευτική Παρέμβαση

Η Δεκτική Γλωσσική Διαταραχή χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία στον τρόπο έκφρασής της. Η λογοθεραπευτική παρέμβαση στη Δεκτική Γλωσσική Διαταραχή οφείλει να είναι εξατομικευμένη ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε παιδιού. Η θεραπεία μπορεί να είναι ατομική και κατά περιπτώσεις ομαδική. Η συνεργασία της οικογένειας με το λογοθεραπευτή είναι μείζονος σημασίας, καθώς καταλυτικό ρόλο διαδραματίζει η εφαρμογή προσαρμοσμένου θεραπευτικού προγράμματος και στο σπίτι με στόχο τη διευκόλυνση της γλωσσικής ανάπτυξης του παιδιού σε καθημερινή βάση.

Σχετικά με την Εκφραστική Γλωσσική Διαταραχή

Ένα παιδί με Εκφραστική Γλωσσική Διαταραχή αντιμετωπίζει δυσκολία στην μετάδοση του μηνύματος και του νοήματος σε τρίτους.

Ενδείξεις
  • Δυσκολία οργάνωσης των λέξεων μέσα στην πρόταση (π.χ. λανθασμένη σειρά λέξεων).
  • Παράλειψη λέξεων σε προτάσεις.
  • Απλές και σύντομες προτάσεις για το αναπτυξιακό του επίπεδο.
  • Δυσκολία στην κατάλληλη χρήση των χρόνων των ρημάτων.
  • Δυσκολία εύρεσης κατάλληλων λέξεων κατά τη διάρκεια της ομιλίας. Ο προφορικός τους λόγους συχνά παρεμβάλλεται από φράσεις όπως ‘εεε…’.
  • Συχνή χρήση επαναλαμβανόμενων φράσεων.
  • Φτωχό λεξιλόγιο που δε συνάδει με την ηλικία τους.
  • Επανάληψη τμήματος ερωτήσεων ή/και ολόκληρες τις ερωτήσεις.
Αίτια

Τα αίτια της Εκφραστικής Γλωσσικής Διαταραχής παραμένουν συχνά απροσδιόριστα. Ωστόσο, θεωρείται πως ένας αριθμός παραγόντων μπορεί να συντελέσει στην εμφάνισή της.

  • Γενετική προδιάθεση
  • Περιορισμένη έκθεση στην ομιλούμενη γλώσσα του περιβάλλοντος του
  • Γενικές αναπτυξιακές και γνωστικές δεξιότητες
  • Αναπτυξιακές Διαταραχές (π.χ. Αυτισμός, Σύνδρομο Down, κ.ά.)
  • Εγκεφαλική βλάβη (π.χ. κρανιοεγκεφαλική κάκωση, όγκος, κ.ά.)
  • Προβλήματα ακοής
  • Προβλήματα όρασης
  • Δυσκολίες στη φυσική ικανότητα παραγωγής ομιλίας
  • Διαταραχή Προσοχής
  • Μαθησιακές Δυσκολίες
  • Αφασία

Διάγνωση

Η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει αρχικά ακοολογικό έλεγχο από Ωτορινολαρυγγολόγο έτσι ώστε να εντοπιστούν ή να αποκλεισθούν πιθανά προβλήματα ακοής. Στη συνέχεια, ακολουθεί λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Ο λογοθεραπευτής χορηγεί τις κατάλληλες σταθμισμένες δοκιμασίες μέσω των οποίων προσδιορίζεται το αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού στο συγκεκριμένο τομέα του λόγου. Τα αποτελέσματά του στη δοκιμασία αξιολόγησης συγκρίνονται με τα αποτελέσματα τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών της ηλικίας του. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να προσδιορίσουμε αν υπάρχει κάποια σημαντική αναπτυξιακή απόκλιση που θα μας οδηγήσει στη διάγνωση. Στην περίπτωση που το παιδί είναι δίγλωσσο ή που στο περιβάλλον του μιλιούνται πάνω από δύο διαφορετικές γλώσσες, τότε η αξιολόγηση του εκφραστικού λόγου θα πρέπει να γίνεται τόσο στη μητρική του γλώσσα όσο και στις υπόλοιπες.

λογοθεραπεια κορυδαλλος διαγνωση
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

Λογοθεραπευτική Παρέμβαση

Η Εκφραστική Γλωσσική Διαταραχή χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία στον τρόπο έκφρασής της. Η λογοθεραπευτική παρέμβαση στην Εκφραστική Γλωσσική Διαταραχή οφείλει να είναι εξατομικευμένη ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε παιδιού. Η θεραπεία μπορεί να είναι ατομική και κατά περιπτώσεις ομαδική. Η συνεργασία της οικογένειας με το λογοθεραπευτή είναι μείζονος σημασίας, καθώς καταλυτικό ρόλο διαδραματίζει η εφαρμογή προσαρμοσμένου θεραπευτικού προγράμματος και στο σπίτι με στόχο τη διευκόλυνση της γλωσσικής ανάπτυξης του παιδιού σε καθημερινή βάση.

Φωνολογία

Εκφορά ήχων, Φωνολογικό Σύστημα, Φωνολογική Επίγνωση/Ενημερότητα

Σχετικά με την Φωνολογική Διαταραχή

Η Φωνολογική Διαταραχή ορίζεται ως η δυσκολία αντίληψης, οργάνωσης, εκμάθησης και φωνολογικής αναπαράστασης των ήχων του φωνολογικού συστήματος της μητρικής γλώσσας ενός παιδιού.

Ενδείξεις
  • Δυσκατάληπτη ομιλία για τα μέλη της οικογένειάς του ή/και για το ευρύτερο περιβάλλον του.
  • Παρουσιάζονται διάφορα συστημικά λάθη στην ομιλία του παιδιού, των οποίων κοινό χαρακτηριστικό είναι η απλοποίηση (π.χ. ‘νάνα’ αντί ‘μπανάνα’, ‘φέλω’ αντί ‘θέλω’, ‘κύλος’ αντί ‘σκύλος’, κ.ά.).
  • Το παιδί είναι ικανό να παράγει τους ήχους αυτούς μεμονωμένα αλλά όχι σε επίπεδο λέξης.
  • Η καταληπτότητα της ομιλίας του δε συνάδει με αυτή των συνομηλίκων του δημιουργώντας επικοινωνιακές δυσκολίες, στο σπίτι, στο σχολείο ή/και σε εξωσχολικές δραστηριότητες.
  • Το παιδί συχνά βιώνει αρνητικά συναισθήματα λόγω της δυσκολίας του να γίνει αντιληπτό από τους συνομιλητές του.
Αίτια

Τα αίτια ανάπτυξης της Φωνολογικής Διαταραχής συχνά παραμένουν απροσδιόριστα. Ωστόσο, οι παρακάτω παράγοντες φαίνεται να συνδέονται με την εμφάνισή της:

  • Οικογενειακό ιστορικό διαταραχών λόγου και ομιλίας.
  • Παρουσία γλωσσικής καθυστέρησης.
  • Περιβαλλοντικοί παράγοντες (π.χ. διγλωσσία/πολυγλωσσικό περιβάλλον, περιορισμένα περιβαλλοντικά ερεθίσματα, κ.ά.).
  • Φτωχή ακουστική μνήμη-διάκριση.
  • Ψυχοσυναισθηματική ανωριμότητα.
  • Μερική ή ολική απώλεια ακοής (π.χ. επαναλαμβανόμενες ωτίτιδες, ακοολογικές δυσκολίες).
  • Προγεννητικές και περιγεννητικές δυσκολίες (π.χ. πρόωρος τοκετός, χαμηλό βάρος γέννησης, επιπλοκές κατά τη διάρκεια του τοκετού, μητρικό άγχος, λοιμώξεις, κ.ά.).

Διάγνωση

Η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει αρχικά ακοολογικό έλεγχο από Ωτορινολαρυγγολόγο έτσι ώστε να εντοπιστούν ή να αποκλεισθούν πιθανά προβλήματα ακοής. Στη συνέχεια, ακολουθεί λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Ο λογοθεραπευτής χορηγεί τις κατάλληλες σταθμισμένες δοκιμασίες μέσω των οποίων προσδιορίζονται το αναπτυξιακό επίπεδο καθώς και πιθανές δυσκολίες του παιδιού στο συγκεκριμένο τομέα της ομιλίας. Τα αποτελέσματά του στη δοκιμασία αξιολόγησης συγκρίνονται με τα αποτελέσματα τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών της ηλικίας του. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να προσδιορίσουμε αν υπάρχει κάποια σημαντική αναπτυξιακή απόκλιση ή διαταραχή που θα μας οδηγήσει στη διάγνωση.

λογοθεραπεια κορυδαλλος διαγνωση
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

Λογοθεραπευτική Παρέμβαση

Η λογοθεραπευτική παρέμβαση φωνολογικών δυσκολιών περιλαμβάνει την ιεράρχηση των στόχων και την παραγωγή εξατομικευμένου προγράμματος. Στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας λαμβάνονται υπόψιν τόσο τα στάδια της φυσιολογικής φωνολογικής ανάπτυξης όσο οι εξατομικευμένες ανάγκες και ικανότητες του παιδιού. Σημαντικός είναι ο ρόλος της οικογένειας στη θεραπευτική διαδικασία, καθώς στρατηγικές αντιμετώπισης των φωνολογικών δυσκολιών και διευκόλυνσης της καθημερινής ζωής του παιδιού σε επικοινωνιακό επίπεδο πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα πλαίσια επικοινωνίας του.

Άρθρωση

Εκφορά ήχων, λέξεων, προτάσεων

Σχετικά με την Αρθρωτική Διαταραχή

Η Αρθρωτική Διαταραχή ορίζεται ως η δυσκολία του παιδιού στην ορθή παραγωγή ενός ή παραπάνω φωνημάτων. Η παραγωγή των φωνημάτων είναι αδύνατη τόσο σε απομόνωση όσο σε επίπεδο λέξης. Η δυσκολία αυτή αφορά στην ορθή τοποθέτηση, και συγχρονισμό των αρθρωτών και του αναπνευστικού συστήματός του. +σε τι δεν αφείλεται

Ενδείξεις
  • Δυσκατάληπτη ομιλία για τα μέλη της οικογένειάς του ή/και για το ευρύτερο περιβάλλον του.
  • Τα λάθη που παρουσιάζονται στην ομιλία του παιδιού μπορεί να αφορούν την ποιότητα ή/και την αντικατάσταση των ήχων στους οποίους παρουσιάζεται η διαταραχή (π.χ. ‘λόδα’ αντί για ‘ρόδα’, ‘θκύλος’ αντί για ‘σκύλος’, κ.ά.).
  • Το παιδί αδυνατεί να παράγει αυτούς τους ήχους σε απομόνωση.
  • Η καταληπτότητα της ομιλίας του δε συνάδει με αυτή των συνομηλίκων του δημιουργώντας επικοινωνιακές δυσκολίες, στο σπίτι, στο σχολείο ή/και σε εξωσχολικές δραστηριότητες.
  • Το παιδί συχνά βιώνει αρνητικά συναισθήματα λόγω της δυσκολίας του να γίνει αντιληπτό από τους συνομιλητές του.
Αίτια

Τα ακριβή αίτια εμφάνισης Αρθρωτικής Διαταραχής συχνά παραμένουν ανεξιχνίαστα. Οι παρακάτω παράγοντες φαίνεται να συνδέονται με την εμφάνισή της Αρθρωτικής Διαταραχής:

  • Οικογενειακό ιστορικό διαταραχών λόγου και ομιλίας.
  • Μερική ή ολική απώλεια ακοής (π.χ. επαναλαμβανόμενες ωτίτιδες, ακοολογικές δυσκολίες).
  • Δομικές ανωμαλίες των αρθρωτών/δυσπλασίες.
  • Παρουσία γλωσσικής καθυστέρησης.
  • Ψυχοσυναισθηματική ανωριμότητα.
  • Προγεννητικές και περιγεννητικές δυσκολίες (π.χ. πρόωρος τοκετός, χαμηλό βάρος γέννησης, επιπλοκές κατά τη διάρκεια του τοκετού, μητρικό άγχος, λοιμώξεις, κ.ά.).

Διάγνωση

Η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει αρχικά ακοολογικό έλεγχο από Ωτορινολαρυγγολόγο έτσι ώστε να εντοπιστούν ή να αποκλεισθούν πιθανά προβλήματα ακοής. Στη συνέχεια, ακολουθεί λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Ο λογοθεραπευτής χορηγεί τις κατάλληλες σταθμισμένες δοκιμασίες μέσω των οποίων προσδιορίζονται το αναπτυξιακό επίπεδο καθώς και πιθανές δυσκολίες του παιδιού στον τομέα της άρθρωσης. Τα αποτελέσματά του στη δοκιμασία αξιολόγησης συγκρίνονται με τα αποτελέσματα τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών της ηλικίας του. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να προσδιορίσουμε αν υπάρχει κάποια σημαντική αναπτυξιακή απόκλιση ή διαταραχή που θα μας οδηγήσει στη διάγνωση.

λογοθεραπεια κορυδαλλος διαγνωση
λογοθεραπεια κορυδαλλος θεραπεια

Λογοθεραπευτική Παρέμβαση

Η λογοθεραπευτική παρέμβαση αρθρωτικών δυσκολιών περιλαμβάνει την ιεράρχηση των στόχων και την παραγωγή εξατομικευμένου προγράμματος. Στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας λαμβάνονται υπόψιν τόσο τα στάδια της φυσιολογικής ανάπτυξης όσο οι εξατομικευμένες ανάγκες και ικανότητες του παιδιού. Σημαντικός είναι ο ρόλος της οικογένειας στη θεραπευτική διαδικασία, καθώς στρατηγικές αντιμετώπισης των αρθρωτικών δυσκολιών και διευκόλυνσης της καθημερινής ζωής του παιδιού σε επικοινωνιακό επίπεδο πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα πλαίσια επικοινωνίας του.

Άλλοι Θεραπευτικοί Τομείς

Στο Διεπιστημονικό Κέντρο στον Κορυδαλλό ασχολούμαστε επίσης με

Μαθησιακές Δυσκολίες / Δυσλεξία
Δεξιότητες ανάγνωσης και γραφής
Ροή ομιλίας
Τραυλισμός, Βατταρισμός και Δυσαρθρία
Φωνή
Βραχνάδα, ιδιαίτερα ψιλή, χαμηλή ή πολύ δυνατή φωνή, κατάχρηση φωνητικών χορδών
Ακουστική Επεξεργασία
Ανάκληση και επανάληψη ακουστικών πληροφοριών
Πραγματολογικές και Κοινωνικές Δεξιότητες
Δυσκολίες στην επικοινωνία